Uitgeverij Plantage Leiden

Bernard Haitink is beslist de enige niet die verklaard heeft dat veel muziek voor hem is gaan leven dankzij het lezen van de muziekessays van Simon Vestdijk. Ook op dit gebied was Vestdijks productie overweldigend en veelzijdig. ‘Een muzikale en musicologische omnivoor’- zo is Vestdijk door critici wel gekenschetst.

Schrijvend over muziek was Vestdijk vaak uitdagend, zijn betoogtrant pertinent, bij tijden schoolmeesterachtig. In het kamp der muziekcritici en musicologen vielen zijn bijdragen dikwijls slecht.

Emanuel Overbeeke wijst in Het dilettantenmasker afgelegd een weg door de jungle van fascinerende en tegenstrijdige kwaliteiten van Vestdijks muziekessays en geeft ze de erkenning die ze verdienen.